لایحه بودجه ۱۴۰۲ که قرار بود تا آخر هفته جاری از سوی رییس جمهوری به مجلس شورای اسلامی ارائه شود، هنوز به مجلس نرسیده و این تاخیر ۳ هفتهای دلیل نرسیدن این لایحه را برجسته میکند.
به گزارش «فراز»، قرار بود لایحه بودجه ۱۴۰۲ تا پانزدهم آذرماه سال جاری به مجلس ارائه شود اما این اتفاق رخ نداد. نهایتا قرار شد که تا پایان هفته جاری لایحه بودجه ارائه شود. احسان خاندوزی وزیر اقتصاد هفته گذشته در صحن مجلس شورای اسلامی در باره این تاخیر گفت: «لایحه مصوب شده است و قرار بود توسط سازمان برنامه آماده شود تا رئیسجمهور تقدیم مجلس کند. هنوز هفته تمام نشده و تاریخ دقیق را باید از سازمان برنامه و بودجه بپرسید.»
حالا هفته تمام شده، بودجه نرسیده و باید پرسید: «چرا؟». به نظر میرسد مهمترین دلیل نرسیدن لایحه بودجه عدم جمعبندی دولت درباره چند عدد مهم است.
در قانون بودجه ۱۴۰۱ قیمت هر بشکه نفت ۷۰ دلار و یک میلیون و ۴۰۰ هزار بشکه با نرخ تسعیر دلار ۲۳ هزار تومانی در نظر گرفته شده بود. اکنون خبرهای رسیده حاکی از این است که نرخ تسعیر ارز در لایحه بودجه ۱۴۰۲، ۲۶ هزار تومان خواهد بود اما گویا یکی از دلایل نرسیدن قانون بودجه همین عدم تصمیمگیری درباره قیمت نفت است.
نفت البته به جز قیمتش، چالش دیگری هم دارد. اینکه دولت روزانه قادر به فروش و صادرات چند بشکه نفت است؟ این عددی است که واقعیت آن هرگز روشن نشده اما نشانههای موجود حکایت از آن دارند که فعلا یکی از بزرگترین مشکلات دولت به همین مساله بر میگردد. در آخرین گزارش مرکز پژوهشهای مجلس رقم تحقق درآمدهای نفتی ۷ ماه اول امسال تنها ۵۶ درصد ذکر شده. حال آنکه دولت اصرار دارد که حتی در شرایط تحریم هم به راحتی مشغول فروش نفت است.
اما اوضاع عمومی اقتصاد کشور هم بیش از آنکه ادعای دولت را تائید کند نشان از صحت ارزیابیهایی مانند ارزیابی مرکز پژوهشهای مجلس دارد. ارزیابیهایی که میگویند دولت هم در فروش نفت به دلیل تحریمها به مشکل جدی برخورد کرده و هم در بازگرداندن ارز حاصل از آن بخشی از نفت که موفق به فروش آن شده است.
به عبارتی نه فقط دولت نتوانسته طبق سند قانونی بودجه ۱۴۰۱ نفت لازم را بفروشد بلکه حتی پول آن بخشی از نفت را که موفق به فروش آن شده، هنوز بازنگردانده است.
در شرایطی که چشم انداز آینده تحریمها هیچ نشان امیدوارکنندهای ندارد شرایط بازار انرژی دنیا هم نسبت به سال قبل تحت تاثیر جنگ اوکراین کاملا دگرگون شده و ایران بیشتر از قبل مشتریان سنتی خود را به دلیل وجود نفت ارزانتر روسیه از دست داده است. به طور مثال برآوردها نشان میدهند که فروش نفت ایران به هند در همین مدت به یک سوم کاهش یافته است.
با این شرایط تعیین عدد فروش روزانه نفت در بودجه سال ۱۴۰۲ یک چالش بزرگ برای دولت خواهد بود. اگر این عدد طبق واقعیتهای موجود تعیین شود، کوچک بودن آن در واقع نقض ادعاهای قبلی دولت مبنی بر فروش راحت و بدون دردسر نفت است. اما اگر بخواهد عدد بزرگ را وارد بودجه کند آن وقت در پایان سال با یک کسری بودجه سنگین مواجه خواهد شد. آن هم در شرایطی که امسال تا همینجا برآوردها حکایت از یک کسری ۳۰۰ تا ۶۰۰ هزار میلیارد تومانی در بودجه ۱۴۰۱ دارند.
قیمت بنزین، از دیگر چالشهای پیشروی دولت است. دولتی که با انتقادات فراوان مواجه بوده و سطح نارضایتی مردم به دلیل نرخ تورم بالا و طولانی او را تحت فشار فراوان قرار داده است حالا با چالشی به عنوان نرخ بنزین مواجه است که هر بار در ماههای اخیر صحبتی از افزایش نرخ آن شده با واکنشهای تند مواجه شده اما احتمال میرود تصمیماتی برای افزایش نرخ بنزین در قانون بودجه سال آینده گرفته شود.
قیمت دلار هم از جمله حلقههای گمشده قانون بودجه ۱۴۰۲ است. با اینکه شنیدهها حاکی از تعیین نرخ ارز ۲۶ هزار تومانی است اما شرایط بازار ارز و دلار ۴۳ هزار تومانی کار را برای تعیین نرخ ارز دشوار کرده است.
درآمدهای مالیاتی هم از دیگر اعدادی است که گویا دولت هنوز نتوانسته به جمعبندیای درباره آن برسد. سال گذشته برآورد دولت از درآمدهای مالیاتی ۴۰ درصد افزایش داشت و با توجه به شرایط تورمی بعید به نظر میرسد که دولت بتواند اهرم مالیات را با فشار بیشتری حرکت دهد.
گرچه این موارد به صورت رسمی اعلام نشده اما تاخیر سه هفتهای در ارایه لایحه بودجه و اینکه وزیر اقتصاد پاسخگویی درباره تاریخ دقیق را به گردن سازمان برنامه میاندازد مشخص نبودن این اعداد مهم است.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟